8.11.06

My mom's in Pinas. Sigh. I so wish I'm on her shoes.

Anyway, last Friday, kasama sya ni karol along with the rest of dagul's clan. Nakakatuwa na nakakakaba. Dami ko naubos na credits sa cellphone at call card kakacheck. Iba kasi feeling, I was not there to guide him through. Baka kung ano lumabas sa bibig nya. Pero in all fairness naman, being naturally ma-PR, e he pulled it off naman. Besides nakasama na rin naman nya dati ang family ko without me kaya kilala na sya at tanggap na tanggap na. And whenever such events happen, narerealize ko grabe, ang seryoso nga siguro ng relasyon namin ni karol. Nakakahinayang na kapag nasira pa. pero malay ko pa diba? Nakakatakot nga e, minsan kasi when we talk on the phone, wala na kami mapagusapan. Hay... Is that a bad sign? Kapag nagkita kaya kami, will he hold my hand and hug me instantly? O maiilang sya? Ano kaya mangyayari samin ni karol? Hay...

Comments: Post a Comment



<< Home